รายงานสัตว์ป่วย : การวินิจฉัย congenital extrahepatic portosystemic shunt โดยวิธี operative mesenteric portography

มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
สำนักงานคณะกรรมการอุดมศึกษา
กระทรวงศึกษาธิการ
กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
กระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
กระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร
สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย

การประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 43

กรุงเทพฯ

1-4 ก.พ. 2548

กรุงเทพฯ

หน้า 13-19

592 หน้า

ไทย

Thai National AGRIS Centre, Office of The University Library Kasetsart University, P.O. BOX 1084 Kasetsart Chatuchak, Bangkok 10903, Thailand

L70-สัตวแพทยศาสตร์

L74-ความผิดปกติของสัตว์

สุนัข;หลอดเลือด;ความผิดปกติเกี่ยวกับการทำหน้าที่;การวินิจฉัยโรค

Dogs;Blood vessels;Functional disorders;Diagnosis

สุนัข;ความผิกปกติของหลอดเลือด;การวินิจฉัยโรค

CONGENITAL EXTRAHEPATIC;PORTOSYSTEMIC SHUNT;OPERATIVE MESENTERIC PORTOGRAPHY

สุนัขพันธุ์ยอร์คเชียเทอร์เรีย เพศผู้ อายุ 3.5 เดือน เข้ารับการรักษาด้วยอาการ ซึม น้ำลายไหลมาก มีการอักเสบของระบบทางเดินปัสสาวะ ร่วมกับอาการทางประสาท สุนัขได้รับการรักษาเบื้องต้นตามอาการ จากผลการตรวจทางโลหิตวิทยา ร่วมกับอาการของสัตว์และการตอบสนองต่อการรักษาเบื้องต้น สุนัขได้ถูกส่งเข้ารับการวินิจฉัยเพิ่มเติม ณ โรงพยาบาลสัตว์ คณะสัตวแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ บางเขน ด้วยการใช้วิธี Operative mesenteric portography พบว่าสุนัขป่วยด้วยปัญหา Congenital extrahepatic portosystemic shunt

A 3.5-month-old male Yorkshire terrier presented with a history of depression, hyper salivation, urinary tract infection and neurological abnormalities. Blood chemistry revealed a marked increase in blood ammonia and alkaline phosphatase elevation suggesting an involvement of portosystemic shunt. Animal was referred for further diagnosis to Veterinary Teaching Hospital, Kasetsart University, Bangkhaen campus. Congenital extrahepatic portosystemic shunt was confirmed after operative mesenteric portography.

[1] วีระศักดิ์ ฟุ้งเฟื่อง (มหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตสารสนเทศเพชรบุรี คณะสัตวศาสตร์และเทคโนโลยีการเกษตร)
[2] สุณี คุณากรสวัสดิ์ (มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน คณะสัตวแพทยศาสตร์ ภาควิชาเวชศาสตร์คลินิกสัตว์เลี้ยง)
[3] เจดีย์ เต็มวิจิตร (มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน คณะสัตวแพทยศาสตร์ ภาควิชาเวชศาสตร์คลินิกสัตว์เลี้ยง)
[4] อนันต์ ทองคงอ่วม (มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน คณะสัตวแพทยศาสตร์ ภาควิชาเวชศาสตร์คลินิกสัตว์เลี้ยง)
[5] ชัยกร ฐิติญาณพร (มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน คณะสัตวแพทยศาสตร์ ภาควิชาเวชศาสตร์คลินิกสัตว์เลี้ยง)

[1] Wirasak Fungfuang (Silpakorn University. Phetchaburi Information Technology Campus, Phetchaburi (Thailand). Faculty of Animal Science and Agricultural Technology)
[2] Sunee Kunakornsawat (Kasetsart University. Kamphaeng Saen Campus, Nakhon Pathom (Thailand). Faculty of Veterinary Medicine. Department of Companion Animals Clinical Sciences)
[3] Jadee Temwichitr (Kasetsart University. Kamphaeng Saen Campus, Nakhon Pathom (Thailand). Faculty of Veterinary Medicine. Department of Companion Animals Clinical Sciences)
[4] Anan Thongkong-uam (Kasetsart University. Kamphaeng Saen Campus, Nakhon Pathom (Thailand). Faculty of Veterinary Medicine. Department of Companion Animals Clinical Sciences)
[5] Chaiyakorn Thitiyanaporn (Kasetsart University. Kamphaeng Saen Campus, Nakhon Pathom (Thailand). Faculty of Veterinary Medicine. Department of Companion Animals Clinical Sciences)