วัสดุสำหรับบรรจุภัณฑ์ ขนาดของเวอร์มิคูไลท์ และปริมาณไข่ เพื่อการปลดปล่อยแมลงช้างปีกใส Mallada basalis (walker) (Neuroptera: Chrysopidae)

มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา
กระทรวงศึกษาธิการ
กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
กระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
กระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร
สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย

การประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 51

กรุงเทพฯ

5-7 ก.พ. 2556

กรุงเทพฯ

หน้า 55-61

528 หน้า

ไทย

สำนักหอสมุด ม.เกษตรศาสตร์

H10-ศัตรูพืช

Neuroptera;Chrysopidae;Insecta;การควบคุมโดยชีววิธี;วิธีการควบคุม;สิ่งที่นำมาใช้ในการควบคุมโดยชีววิธี;เวอร์มิคูไลต์;ปริมาตร;การฟักเป็นตัว;ความสามารถในการฟักไข่;ความหนาแน่น;ประเทศไทย

Neuroptera;Chrysopidae;Insecta;Biological control;Control methods;Biological control agents;Vermiculites;Volume;Hatching;Egg hatchability;Density;Thailand

แมลงช้างปีกใส;การควบคุมศัตรูพืชโดยชีววิธี;เวอร์มิคูไลท์;บรรจุภัณฑ์;ขนาด;ปริมาณไข่;เปอร์เซ็นต์การฟักของตัวอ่อน

Green lacewing;Mallada basalis;Walker;Neuroptera;Chrysopidae;Biological control;Vermiculite;Packages;Size of vermiculite;Egg density;Eggs hatching

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาวัสดุ ขนาดของเวอร์มิคูไลท์ และปริมาณไข่ เพื่อให้บรรจุภัณฑ์ของแมลงช้างปีกใส Mallada basalis (walker) (Neuroptera: Chrysopidae) มีความเหมาะสมในการนำไปใช้ประโยชน์ เป็นการทดลองแบบ 2x3x5 Factorial experiment ภายใต้การทดลองพื้นฐานแบบสุ่มสมบูรณ์ ทำการทดลองจำนวน 25 ซ้ำ ประกอบด้วย 3 ปัจจัย ปัจจัยแรก คือ วัสดุที่นำมาใช้ทำบรรจุภัณฑ์ 2 ชนิด คือ 1) หลอดพลาสติกใส ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 0.5 ซม. ยาว 7 ซม. 2) กระดาษสีขาวทึบ หนา 80 แกรม ขนาดกว้าง 4.5 ซม. ยาว 7 ซม. นำมาม้วนให้มีลักษณะคล้ายหลอดพลาสติกใสแบบวัสดุชนิดที่ 1 ปัจจัยที่สอง คือ ขนาดของเวอร์มิคูไลท์ที่นำมาใส่ภายในบรรจุภัณฑ์ 3 แบบ คือ 1) เวอร์มิคูไลท์ที่มีลักษณะหยาบ ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 2 มม. ยาว 3.5 มม. 2) เวอร์มิคูไลท์ที่มีลักษณะละเอียด ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 0.5 มม. ยาว 1 มม. 3) เวอร์มิคูไลท์ที่มีลักษณะหยาบผสมกับเวอร์มิคูไลท์ที่มีลักษณะละเอียดอัตราส่วน 1:1 และปัจจัยที่สาม คือ ปริมาณไข่แมลงช้างปีกใส M. basalis ที่บรรจุในบรรจุภัณฑ์ 5 ระดับ คือ 1) 50 ฟอง 2) 100 ฟอง 3) 150 ฟอง 4) 200 ฟอง และ 5) 300 ฟอง ผลการศึกษา พบว่า ปัจจัยแรกและปัจจัยที่สามไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ (P มากกว่า 0.05) แต่มีความแตกต่างทางสถิติ (P น้อยกว่า 0.05) ในเรื่องของขนาดของเวอร์มิคูไลท์ที่นำมาใส่ภายในบรรจุภัณฑ์ และมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยแรกและปัจจัยที่สอง โดยการใส่เวอร์มิคูไลท์ที่มีลักษณะหยาบผสมกับเวอร์มิคูไลท์ที่มีลักษณะละเอียด อัตราส่วน 1:1 ในวัสดุทั้ง 2 ชนิด มีเปอร์เซ็นต์การฟักของตัวอ่อนแมลงช้างปีกใส M. basalis มากที่สุดเท่ากับ 40.46+-8.79 เมื่อใส่ในหลอดพลาสติกใส และ 44.02+-7.62 เมื่อใส่ในหลอดกระดาษสีขาวทึบ

This current study aimed to find out material, sizes of vermiculite and egg density for the more applicable package for the release of the green lacewing Mallada basalis (walker) (Neuroptera: Chrysopidae). The primary trial was designed as a 2x3x5 factorial experiment in completely randomized design with 25 replications. The three factors were, factor I: tubes made of two types of material for confining the predatory eggs (1) plastic tube (0.5 cm in diameter x 7 cm in length) (2) white opaque paper tube 80 gram (4.5 cm in width x 7 cm in length), factor II: two sizes of vermiculite and a mixture of the vermiculite, filled in the tubes (1) coarse (2 mm in diameter x 3.5 mm in length) (2) fine (0.5 mm in diameter x1 mm in length) and (3) a mixture of coarse and fine (1:1) and factor III: five densities of eggs of the green lacewing, (1) 50 (2) 100 (3) 150 (4) 200 and (5) 300 eggs, enclosed in one either plastic or paper tube/replication. Results obtained showed that the main effects -type of material and egg density were not statistically significant different (P GT0.05), but size of vermiculite was (P LT0.05). Only interaction of the main effects occurred between the main effects, type of material and size of vermiculite. Mixture of coarse and fine vermiculite (1:1) in either plastic tube or paper tube gave 40.46+-8.79 and 44.02+-7.62 percent of eggs hatching respectively which were better than other combination.

[1] รัตติกาล ทรัพย์โมค (สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ ศูนย์วิจัยควบคุมศัตรูพืชโดยชีวินทรีย์แห่งชาติ ภาคกลาง)
[2] โสภณ อุไรชื่น (สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ ศูนย์วิจัยควบคุมศัตรูพืชโดยชีวินทรีย์แห่งชาติ ภาคกลาง)
[3] วิวัฒน์ เสือสะอาด (สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ ศูนย์วิจัยควบคุมศัตรูพืชโดยชีวินทรีย์แห่งชาติ ภาคกลาง)

[1] Rattigan Submok (National Research Council of Thailand, Bangkok (Thailand). National Biological Control Research Center, Central Regional Center)
[2] Sopon Uraichuen (National Research Council of Thailand, Bangkok (Thailand). National Biological Control Research Center, Central Regional Center)
[3] Wiwat Suasa-ard (National Research Council of Thailand, Bangkok (Thailand). National Biological Control Research Center, Central Regional Center)